ماهی نیست که یک بازیکن ایرانى ساکن اروپا کشف نشود! فریدون زندى اولین و شاخص ترین آنها بود و پس از این کشف مهم و قابل توجه، سر و کله ی نام هاى دیگرى همچون اشکان دژآگه، الکساندر نورى، شاپورزاده و... هم پیدا شد.

کم تر نقطه اى در جهان وجود دارد که در آن از ایرانى ها خبرى نباشد و فرزندان این افراد، همچون هموطنان با استعدادشان در داخل کشور، در زمینه های مختلف هنری و ورزشی افتخارآرینی می کنند. بعضى از این بچه هاى ایرانى الاصل فوتبالیست هستند و حالا یکى از وظایف روزنامه نگاران ایرانى کشف این بازیکنان در سراسر جهان است!

پیدا شدن این بازیکنان مربیان تیم های ملی را هم برای استفاده از آنها در ترکیب تیم ملی ایران وسوسه می کند.

در این گزارش، یک فوتبالیست ایرانى دیگر ساکن در اروپا را معرفى می کنیم :

"پروین بهاروند" 20 ساله که از یک پدر خرم آبادی و مادر ایتالیایى متولد شده، عضو تیم دینامو راونا از سرى B لیگ حرفه ای زنان ایتالیا می باشد. وی سال 2005 به اردوى تیم ملى نوجوانان ایتالیا هم دعوت شد و به همراه این تیم در اردوى دختران زیر ۱۶ سال ایتالیا در کورو چانو واقع در نزدیکى فلورانس حضور به هم رسانید.

پروین که پنجم اکتبر ۱۹۸۹(13 مهر 1368) به دنیا آمده، اگر چه در ترکیب نهایى نوجوانان زیر ۱۷سال ایتالیا راه پیدا نکرد، اما قطعاً آینده ی درخشانی خواهد داشت و این امکان وجود دارد که در آینده به عضویت تیم  ملى زنان ایتالیا در آید و به همراه این تیم در مسابقات معتبر اروپایى و جهانى شرکت نماید.

پروین که شرایطى مشابه با فریدون زندى دارد با کشور پدرى اش بیگانه نیست و تا به حال چند بار به ایران سفر کرده، اما این مسأله موجب نشده که او زبان فارسى را یاد بگیرد و با این زبان کاملاً بیگانه است!

"حمید بهاروند" پدر پروین، حدود ۳4 سال پیش به ایتالیا مهاجرت کرد و حاصل ازدواج او با همسر ایتالیایى اش دو پسر و یک دختر است.

حمید پدر پروین، در جوانى به صورت غیر حرفه اى فوتبال بازى مى کرد و علاقه ی او به این رشته موجب شد که فرزندانش را به فعالیت در این رشته ی پرطرفدار ورزشی ترغیب کند. با پیگیرى هاى پدر، امروزه پروین به یک فوتبالیست آینده دار تبدیل شده که فوتبال را در زادگاهش راونا به صورت اصولى و گام به گام دنبال می کند. او در نوجوانی به تیم اول دختران این شهر راه پیدا کرد. پروین دروه دبیرستان را به اتمام رسانده و ترجیح مى دهد در شهر خود باقى بماند و در همین تیم دینامو راونا به فوتبال خود ادامه دهد.

هدف اصلى پروین راه یافتن به تیم ملى زنان ایتالیا است.

خانواده ی بهاروند ارتباط خود را با ایران حفظ کرده اند و هر چند سال یک بار براى ملاقات اقوام خویش بویژه پدربزرگ که سال هاست از خرم آباد به اراک مهاجرت نموده اند به ایران مى آیند. این مسافرت ها باعث شده پروین شناسنامه ایرانى هم داشته باشد و اطلاعاتی چند نسبت به فوتبال ایران کسب کند. این احتمال وجود دارد در سال هاى آینده، بهاروند به یک فوتبالیست خبرساز در رشته ی خود تبدیل شود.

حال مصاحبه ی پروین بهاروند که روی یکی از سایت های اینترنتی قرار گرفته را مرور می کنیم:

پروین در چه پستى بازى مى کنى؟

هافبک وسط هستم.

باشگاه دینامو راونا در ایتالیا چه جایگاهى دارد؟

باشگاه ما یک باشگاه ویژه ی بانوان است. من براى بازى در هر تیم اصلى الف و ب بزرگسالان دعوت مى شوم و در سراسر ایتالیا بازى مى کنم.

کدام تیم در ایتالیا قوى تر است؟

بهترین تیم بانوان ایتالیا تیم ایمولزه است. این تیم در نزدیکى شهر ما راونا قرار دارد. لاتزیو دیگر تیم قدرتمند محسوب مى شود که در فصل گذشته قهرمان کشور شد، اما من ایمولزه را ترجیح مى دهم!

در آینده چى؟ آرزو دارى به کدام تیم بروى؟

من عاشق یوونتوس هستم و رؤیاى من بازى در این تیم است.

در مورد فوتبال ایران چه شناختى دارى؟

متأسفانه اطلاعات زیادى ندارم. در این جا اطلاعات در مورد فوتبال ایران زیاد نیست. البته من چند ملى پوش ایرانى را که در بازى هاى اروپایى مثل لیگ قهرمانان شرکت کرده اند مى شناسم.(احتمالاً منظور او دایى و مهدوى کیا است)

الگوی تو در فوتبال چه کسى است؟

بازیکن محبوب من جیان لوکا زامبروتا است، البته بهترین بازیکنان تاریخ مارادونا، پله و پلاتینى هستند. بهترین مربى هم فابیو کاپلو است.

اگر ایران و ایتالیا در جام جهانى هم گروه شوند، تو طرفدار کدام تیم خواهى بود؟

امیدوارم ایران و ایتالیا در یک گروه قرار نگیرند. این بهترین کار است!

قصد ندارى دوباره به ایران سفر کنى؟

من تا به حال 4 مرتبه به ایران سفر کرده ام. تهران، کرج، اراک، شیراز، بابل، محمودآباد و کیش را دیده ام و دوست دارم دوباره این خاطرات تکرار شود.